Sa isang napakasakit at nakakagulat na balita na yumanig sa buong bansa, kinumpirma ang pagpanaw ng tinaguriang OPM legend na si Freddie Aguilar sa edad na 72. Ngunit ang tunay na dahilan sa likod ng kanyang pagkamatay ay higit pa sa iniisip ng marami—at mas masakit, mas madilim, at mas personal kaysa sa alinmang balita na lumabas.

Ayon sa malapit na kaanak at mga kaibigan, hindi raw simpleng karamdaman ang tumapos sa buhay ni Freddie—kundi isang malalim at tahimik na kalaban: matinding depresyon. “Hindi na siya gumigising… akala namin natutulog lang siya ng mahaba, pero hindi na siya humihinga,” isang malapit na kaibigan ang nagpahayag habang pinipigilang lumuha.

Lumutang ang mga kuwento tungkol sa kanyang pagiging tahimik nitong mga nakaraang buwan. Hindi na raw siya madalas lumabas ng bahay. Bihira na ring tumugtog. Wala na ang sigla na dati’y kinagiliwan ng milyun-milyong tagahanga sa likod ng mga kantang “Anak,” “Magdalena,” at “Estudyante Blues.” Isa raw itong senyales ng isang lalaking nagdadala ng mabigat na pasanin sa dibdib—na hindi kailanman naisapubliko.

Dagdag pa ng isang kaanak, “Nandiyan siya, pero para bang wala. Parang may iniisip siya palagi. Lagi siyang malayo ang tingin, parang laging may sakit sa puso.”

Lumalala ang depresyon ni Freddie matapos ang ilang personal na pagsubok: hindi natuloy ang ilang proyekto, paglayo ng ilang mahal sa buhay, at ang pakiramdam na tila unti-unting nalilimutan ng henerasyon ngayon ang kanyang kontribusyon. Lahat ng ito, ayon sa mga nakapaligid sa kanya, ay bumalot sa kanyang pagkatao hanggang sa maramdaman niyang siya’y nag-iisa.

Masakit man tanggapin, kinailangan pa raw ng kanyang pagpanaw para muling bumalik sa spotlight ang kanyang mga kontribusyon sa musikang Pilipino. Trending agad ang kanyang pangalan sa social media. Maraming netizens ang naghayag ng pagkabigla at labis na kalungkutan. “Hindi namin akalaing may pinagdadaanan siya ng ganito kalalim,” wika ng isang fan. “Sana sinabi niya, sana naiparinig namin kung gaano siya kahalaga sa amin.”

Ngayon, ang tanong ng madla: May mga senyales na ba tayo’ng hindi pinansin? Na-miss ba natin ang mga sigaw ng tulong na tahimik lang niyang ipinapahiwatig sa musika, sa katahimikan, sa pag-iwas?

Isang malungkot na paalala ang iniwan ni Freddie Aguilar: na kahit ang pinakamalalakas sa atin, kahit ang may mga milyon-milyong tagahanga, ay maaaring madurog sa katahimikan.

Freddie Aguilar, salamat sa musika, sa alaala, at sa aral. Paalam, Ka Freddie. Hindi ka namin malilimutan.